Powyższy szeroki wachlarz zastosowań wymaga wykorzystania w produkcji węży z oplotem stalowym różnorodnych tworzyw termoplastycznych. Przez lata na rynku dominowały węże PCW i węże gumowe. Już we wczesnych latach 90. XX wieku na rynek przebiły się inne tworzywa termoplastyczne dzięki swoim znakomitym właściwościom.
Modularny charakter tych nowoczesnych materiałów zaspokaja wiele różnorakich wymogów stawianych wężom przemysłowym. Wśród nich znajdują się: odporność na ścieranie, elastyczność, wytrzymałość na rozciąganie, odporność na temperaturę, odporność na mikroby lub stabilność hydrolityczna, odporność na ogień, właściwości antystatyczne, przewodność elektryczna, bezpieczeństwo żywności.
Nowe rozwiązania w sektorze produkcji poliuretanowych węży z oplotem stalowym
Dla sprostania stale rosnącym wymogom funkcjonalności i eksploatacji oraz dla osiągnięcia możliwie najlepszego wskaźnika kosztów producenci węży opracowali ostatnio szereg nowych modeli skrojonych na miarę potrzeb indywidualnych użytkowników. Równocześnie trwa harmonizacja międzynarodowych norm technicznych, która pociąga za sobą zaostrzanie parametrów dla tworzyw wykorzystywanych w produkcji. Istnieje tylko kilka produktów, które opracowano z uwzględnieniem konkretnych, przewidzianych dla węży przemysłowych wymagań normatywnych.
Odporność na ścieranie
Podobnie jak inni wytwórcy węży Masterflex stara się tworzyć systemy trwalsze, o dłuższym cyklu eksploatacji. W związku z tym projektanci zawsze skupiają się na poprawie ich odporności na ścieranie, bo właśnie to wydłuża ich cykl życia. Szereg zastosowań pokazało jednak, że same właściwości materiałowe nie wystarczą i że w projekcie liczą się też inne cechy systemu, chociażby tzw. gładkoprzewodowość, kluczowa m.in. dla: optymalizacji przepustowości, optymalizacji kosztów zużycia energii, obniżenia czasu przestoju oraz częstotliwości przerw w konserwacji, łatwiejszego czyszczenia.
Sama gładkość nie wystarczy
Dzięki nowej, opatentowanej metodzie produkcji firma Masterflex może teraz wytwarzać bardzo gładkie wewnątrz poliuretanowe węże przesyłowe z oplotem stalowym. Wyróżniają się one maksymalną odpornością na ścieranie, dużą grubością ścianki oraz kolanami o niezwykle wąskich promieniach. Dzięki temu węże poliuretanowe to prawdziwa, idealna alternatywa dla dominujących niegdyś w przemyśle węży gumowych.
Ze względu na założenia projektowe wszystkie poliuretanowe węże z oplotem stalowym posiadają spawane szwy. Te szwy to najsłabszy element konstrukcyjny systemu, szczególnie narażony na niszczące działanie transportowanych materiałów. Unikalna metoda łącząca w sobie zalety wytłaczania profili oraz specyficzne właściwości elastomeru daje nam teraz możliwości produkcji pierwszych na świecie, nienagannie gładkich węży inline z oplotem stalowym bez szwów spawanych.
Wyższa stabilność temperaturowa
Rosnące wymogi dla parametru stabilności temperaturowej to kolejne, nowe wyzwanie dla inżynierów projektujących systemy Masterflex. Jak połączyć właściwą poliuretanowi niezwykłą odporność na ścieranie, elastyczność oraz mechaniczną siłę z wyższą stabilnością temperaturową? Poliuretan termoplastyczny zasadniczo zachowuje swoje właściwości w stałej temperaturze rzędu około +90oC lub zmiennej ekspozycji na temperatury sięgające do +125oC. Nowe, proponowane przez Masterflex węże Master Pur HT zachowują swoje wyjątkowe właściwości w temperaturach stałych sięgających do +125oC, wytrzymują nawet krótkie natężenia temperatury do +150oC. Stosowane w inżynierii maszyn, produkcji tworzyw sztucznych czy też w produkcji cementu i materiałów izolacyjnych węże Master Pur HT uzyskały ostatnio znakomite wyniki we wszystkich przypadkach ich zastosowania do przesyłu materiałów gorących.
Zgodność z wytycznymi szczegółowymi
Ze względu na rosnące wymogi w ostatnich dziesięciu latach doszło do istotnych zmian w uregulowaniach dotyczących sektora węży transportowych. Te zmiany dotyczą chociażby bezpieczeństwa żywności, odporności na ogień czy ochrony przeciwwybuchowej. Dyrektywa nr 2002/72/WE, z późniejszymi zmianami, określa dla węży z oplotem stalowym kryteria zachowania bezpieczeństwa żywności, a norma DIN 4102 definiuje klasy palności poszczególnych węży. Inne międzynarodowe standardy odporności na ogień, takie jak amerykańska norma UL, francuska NF czy brytyjskie standardy M coraz częściej mają zastosowanie do produkcji węży z oplotem stalowym.
Obecnie trwa szeroko zakrojona dyskusja nad wprowadzonymi przez stowarzyszenie przemysłu chemicznego wytycznymi TRBS 2153. Nowe normy techniczne weszły w życie w kwietniu 2009 roku, zastępując wytyczne BGR 132, wprowadzając nowe kryteria dla węży z oplotem stalowym, wykorzystywanych w strefach zagrożonych wybuchem. Wśród głównych zmian przewidzianych wytycznymi TRBS 2153 znajduje się klasyfikacja materiałów masowych na dwie kategorie: palne oraz niepalne.
Przepisy i procedury dotyczące przesyłu towarów masowych niepalnych zasadniczo pozostały niezmienione. Inaczej jest w przypadku przesyłu materiałów masowych palnych - TRBS 2153 zaostrza wymogi dotyczące właściwości elektrostatycznych produktów wykorzystywanych do wytwarzania węży.
Przy zastosowaniu węży z oplotem stalowym w strefie 0/20 użytkownik ma przeprowadzić szczegółową analizę zagrożeń. Podobnie jak poprzednio zaleca się korzystanie wyłącznie ze statycznych, rozpraszających modeli węży, o oporności powierzchniowej rzędu < 106 oma. Zaostrzono wymogi dla strefy 1/21. Do przenoszenia towarów masowych zaleca się stosowanie węży antystatycznych o oporności powierzchniowej rzędu < 109 oma. W porównaniu z poprzednimi przepisami nowe zasady techniczne nie wprowadzają istotnych zmian dla strefy 2. Należy zauważyć, że wytyczne TRBS 2153 mają wyłącznie charakter zalecenia. Użytkownicy mogą od nich odstąpić, o ile są w stanie dowieść skuteczności zastosowanego rozwiązania.
Czas na podsumowanie
Węże z oplotem stalowym, wytwarzane z różnych tworzyw termoplastycznych, w szczególności poliuretanu, oferują uniwersalne rozwiązania dla transportu materiałów w stanie stałym, płynnym i ciekłym do wykorzystania we wszystkich sektorach przemysłu. Ostateczny dobór węży zależy od składu materiałowego, projektu oraz konkretnego zastosowania.
Tomasz Miliński
Masterflex Polska